Αναλώσιμοι...

Δεν είναι καινούργιο ούτε πρωτότυπο αυτό καθεαυτό το γεγονός ότι καθημερινά υπάρχει τουλάχιστον μια αναφορά σε θέματα εγκληματικότητας ή/και δημόσιας τάξης στο περιεχόμενο των περισσότερων ΜΜΕ, είτε υπό μορφή ρεπορτάζ είτε υπό μορφή παράθεσης του λόγου επίσημων πηγών ή/και "ειδικών". Είναι μάλιστα οι ορισμοί, οι ερμηνείες και οι εκτιμήσεις των πηγών αυτές που θα καθορίσουν και πρωταρχικά το περιεχόμενο της δημοσιογραφικής αφήγησης και τις ιδεολογικές του προεκτάσεις. Κυρίως αυτές.

Διάβασα σε σημερινό δημοσίευμα της Καθημερινής [Ανακύκλωση της εγκληματικότητας , του Γιαννη Σουλιώτη,

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_03/05/2009_313080], περί "ελλείματος ασφάλειας στο εμπορικό κέντρο της πρωτεύουσας" και η πηγή είναι στατιστικά στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ. για το Α΄ τρίμηνο του 2009, που παρουσιάζουν σχεδόν διπλασιασμό των συλλήψεων σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2008. Και πάλι στο παιγνίδι με τους αριθμούς, ο αριθμός των συλλήψεων ως δείκτης αύξησης της εγκληματικότητας όταν αυτός ο αριθμός δεν δείχνει παρά την παραγωγικότητα των διωκτικών αρχών, πασιφανώς αυξημένη μετά την πρόσφατη εκστρατεία για "καθαρές πόλεις" και τις συνακόλουθες επιχειρήσεις-σκούπα. Και πάλι, δηλαδή, το πρόβλημα το ορίζει η διαχείρισή του [πολλές συλλήψεις] και κατασκευάζει την ανάγκη περαιτέρω αστυνόμευσης.

Όμως ούτε αυτό είναι καινούργιο φαινόμενο. Εκείνο που μου κίνησε το ενδιαφέρον στο συγκεκριμένο δημοσίευμα είναι η παράγραφος περί ανακύκλωσης: "Ανώτατοι αξιωματικοί της Αστυνομίας μιλούν για ανακύκλωση της εγκληματικότητας στο ιστορικό κέντρο και προειδοποιούν ότι εάν ο Δήμος, η Νομαρχία και οι αρμόδιες υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας δεν αφυπνιστούν άμεσα η κατάσταση θα επιδεινωθεί περαιτέρω. «Ημασταν και παραμένουμε παρόντες. Δεν έχουμε όμως δυνατότητα να ανακόψουμε τη ροή παράνομων αλλοδαπών. Συλλαμβάνουμε λαθρομετανάστες, τοξικομανείς, ιερόδουλες. Μετά σύντομο χρονικό διάστημα αφήνονται ελεύθεροι και επιστρέφουν στα ίδια μέρη», λέει στην «Κ» ανώτατος αξιωματικός". Ιδού και το παιγνίδι με τους αριθμούς: αυτοί που αφήνονται ελεύθεροι, έχουν ήδη υπολογισθεί [ως συλληφθέντες] στους αριθμούς που "τεκμηριώνουν" τις εκτιμήσεις περί αύξησης της εγκληματικότητας.

Ωστόσο αυτό που προκαλεί για σχολιασμό είναι κυρίως η συνάφεια του λόγου περί ανθρώπων με το λόγο περί απορριμμάτων -και δεν αναφέρομαι μόνον στον όρο "ανακύκλωση". Μια συνάφεια που γίνεται προκλητικά εμφανής εάν τη δήλωση των πηγών την ακολουθήσει η ερώτηση, "άρα τι πρέπει να κάνουμε μ' αυτούς που μετά από σύντομο διάστημα αφήνονται ελεύθεροι και επιστρέφουν στα ίδια μέρη;" Και γιατί άραγες αφήνονται ελεύθεροι; Προφανώς γιατί δεν συντρέχουν λόγοι να κρατηθούν παραπάνω. Αυτή, όμως, είναι μια απάντηση που συναρτάται με την αντίληψη ότι οι συλληφθέντες είναι υποκείμενα δικαίου, βρίσκονται υπό την προστασία του νόμου και δεν επιτρέπεται να αντιμετωπίζονται ως κάτι διαφορετικό. Η αγωνιώδης δήλωση του ανώτατου αξιωματικού που μιλάει στην εφημερίδα φαίνεται να παρακάμπτει αυτήν την συνθήκη, φαίνεται να μην αναφέρεται καν σε άτομα και σε συγκεκριμένες αξιόποινες πράξεις αλλά σε όντα απρόσωπα και γυμνά, αδέσποτα και οχληρά [γυμνή ζωή;] Και μ' αυτήν την έννοια, είναι ίσως μια από τις πιο ακριβείς διατυπώσεις μιας άλλης συνθήκης, εκτός δικαίου, που αφορά την κατασκευή και την διαχείριση αναλώσιμων υλικών [εντός ή εκτός του ποινικού συστήματος], στην υπηρεσία της αποκατάστασης του μύθου της κοινωνικής ασφάλειας που κλονίζεται συνθέμελα από την βία των όρων της οικονομικής ανάπτυξης